Terapija astme

Saznanje da je astma hronični inflamacijski poremećaj uticalo je na promenu stava u vezi sa lečenjem ove bolesti. Da bi se suzbila i smanjila inflamacija, danas se smatra da astmu treba lečiti trajno, za razliku od ranijeg stava po kojem je lečenje bilo periodično – samo za otklanjanje bronhospazma. Tako je došlo do podele lekova za lečenje astme na one koji brzo otklanjanju simptome i na one koji preveniraju bolest. Lekovi za kontrolu bolesti (dugotrajnu preventivnu terapiju) su: inhalacioni kortikosteroidi, sistemski kortikosteroidi, kromoni, metilksantini (retardni), dugodelujući b2-agonisti (oralni i inhalacioni) i leukotrienski modifikatori. Lekovi za brzo otklanjanje simptoma astme su kratkodelujući b2-agonisti (oralni i inhalacioni), sistemski kortikosteroidi, antiholinergici i metilksantini. Terapijska sredstva koja se upotrebljavaju za lečenje astme mogu se primeniti različitim putevima. Inhalacioni put primene lekova zasniva se na logičnoj osnovi boljeg delovanja leka ukoliko stupi u neposredan kontakt sa velikom površinom traheobronhijalnog stabla i alveola. Prednosti ovog načina primene proizilaze iz korišćenja niskih doza leka, koji dospeva neposredno na ciljno tkivo, počinje da deluje brzo, a sistemske pojave i neželjena dejstva su retki. Inhalacionim putem se najčešće primenjuju bronhodilatatori, kortikosteroidi i protektivni preparati.